فقط بیا...
ســــر زده بیــــــا …
کمــــــﮯ آشفتــــگی بــــد نـیست …
آن وقــــــت …
تکــــــاندن شانــــــه هاﮮ پُـر غُـبــــــار
و مُرتب کردن موهــــــاﮮ پریـشــــــانت ،
بهانـــــــﮧ اﮮ مـﮯشود براﮮِ زندگـــــــﮯ . . .
+ نوشته شده در جمعه بیست و ششم مهر ۱۳۹۲ ساعت 12:32 توسط خسته از.......
|
هر بار کودکانه دست کسی را گرفتم گم شدم